ارزيابي در مديريت عملكرد
مديريت عملكرد به عنوان موضوعي مهم ونوين در مطالعات استراتژيك منابع انساني مدنظر قرار گرفته است .ارزشيابي عملكرد كاركنان نيز به عنوان يك بخش مهم مديريت عملكرد مورد توجه است.
مديريت عملكرد طي سالهاي اخير به طور گسترده اي به نقد كشيده شده وتعاريف جامعي از اهداف وعملكردهاي آن در حوزه مديريت منابع انساني ارائه شده است. نگاهي گذرا به سير تكاملي آن نشان مي دهد كه در الگوي سنتي وكلاسيك مديريت به مديريت عملكرد به مثابه كنترل وظايف وكاركردهاي مدير وسازمان توجه شده است.ولي امروزه به صورت يك فرايند پويا ،مستمر ،كيفي ومتقابل(مدير وكاركنان) وبه عنوان پاره سيستم اصلي مديريت منابع انساني انگاشته مي شود.در اين فرايند مديريت عملكرد كاركردي فراتر از اعطاي پاداش ، تاكيد بر تقويت رفتار،ايجاد ارتباط بين مديران وتوسعه منابع انساني ودر نهايت عملكرد وسنجش دانش سازمان دارد.نقش مديريت عملكرد در سازمان ها ،تعيين عوامل مهم موفقيت ومعيارهاي عملكرد مطلوب افراد وبهبود مستمر آنها است.
ارزيابي عملكرد نظامي براي اندازه گيري ميزان عملكرد نيروي انساني بر مبناي شاخصهاي تعريف شده ومورد توافق است.فرايند ارزشيابي به عنوان يك سيستم پويا فرايندي است هدفدار كه براي اصلاح مستمر سيستم، لازم است نتايج آن به سيستم بازخورد گردد.ارزشيابي عملكرد مي تواندبه مديران در حل مسائل كمك كند.اما اين كمك زماني موثر ومفيد خواهد بود كه نظام ارزشيابي با توجه به هر يك از عوامل ارزشيابي طراحي شود.
از آنجايي كه گرانبهاترين عنصر هر سازمان را انسان وبه بيان دقيق تر نيروي انساني آن تشكيل مي دهد، ترديدي نيست كه واحد مديريت منابع انساني با جايگاه خطيري كه دارد مي تواند عنصر انساني را به گونه اي تامين ، بهسازي ونگهداري كند كه هرگونه همگامي با نيازها وچالشها ي كنوني وآتي رادر كليه واحدهاي سازمان مسير مي سازد.اكنون دست اندركاران مسائل مديريتي به ياري دانش موجود وتجربه دريافته اند كه بخش اعظم دشواري هاي سازمان ومديران آنها مستقيم وغير مستقيم با مسائل نيروي انساني مرتبط است . نكته در خور توجه آن است كه كيفيت نازل فراورده ها وخدمات ،نارضايتي مشتريان ومراجعان ،عدم دستيابي كامل به هدفهاي سازمان ، عدم حضور موثر در رقابتهاي جهاني پائين بودن درآمد سرانه وتوليد ناخالص داخلي ونظاير آن هميشه ناشي از كمبود بودجه،امكانات ومنابع مادي نيست بلكه با اندك تعمق مي توان دريافت كه بكارگيري نادرست منابع انساني به عنوان عامل تامين كننده ماموريت سازمان علت اصلي است.
ارزشيابي كاركنان داراي مقدماتي است كه بدون توجه به آنها هر گونه عمل ارزشيابي جز نتايج منفي هيچ بازده ديگري به همراه نخواهد داشت .ولي در ميان اين مقدمات توجه به انسان وخصوصيات وي بسيار مهمتر بوده وشايد بتوان گفت در بسياري از موارد عملكرد انسان نتيجه وبازتاب خصوصيات ،روحيات ،طرزتلقي هاي او از جهان هستي است.از اين رو ست كه بسياري از بزرگان به اين عقيده اند كه زندگي مادي در واقع ميدان بزرگ آزمايش وتنها وسيله تشخيص ميزان شايستگي انسان است.
معرفی سایت